Kedilerde saldırganlık, insanlara ve evcil hayvanlara zarar verebilecek önemli bir sorundur. İnsanlara yönelik kedi saldırganlığı sıklıkla köpek saldırısı olarak rapor edilmese de, kedi sahipleri için önemli bir zorluktur, bir halk sağlığı sorunudur ve ne yazık ki çoğu zaman vazgeçmeye yol açan bir sorundur.
Kedilerde saldırganlık hakkındaki düşüncelerimizi yeniden şekillendirelim ve tür olarak kedileri insanlara, birbirlerine ve diğer evcil hayvanlara karşı ‘saldırgan’ davranmaya neyin motive ettiğini çözelim. Kedilerin neden saldırgan görünebileceğini öğrenmenin yanı sıra, daha uyumlu bir ev için bu düşmanlıkla mücadele etme yöntemlerini tartışacağız.
Kedilerde Saldırganlık Nedir?
İçindekiler
Saldırganlık, bir veya birkaç kişiye yönelik bir uyarı veya saldırı olarak tanımlanır: ya tür içi (aynı tür) ya da türler arası (farklı türler
Kedilerde saldırganlık, bölgesel, kendine güvenen yırtıcı hayvanlar olarak hayatta kalmaları için gerekli olan kedilerde doğuştan gelen bir tepkidir. Saldırganlık, duruma bağlı olarak normal veya anormal olabilir, ancak genel olarak, bir evcil hayvanın kendini korumasıyla ilişkilidir ve korkuyla ilişkilidir.
Kedilerde Saldırganlık Şifresini Çözmek
Kedilerde saldırganlık bir teşhis veya mizaç özelliği değildir!
Kedilerin deneyimleri, içgüdüsel dışavurumsal uyarılmadan sorumlu olan ve genellikle “duygusal motivasyonlar” olarak adlandırılan kalıtsal beyinlerinden kaynaklanır.
Saldırgan davranış, onu pekiştiren alıcı motivasyonla yorumlanabilir (Halls, 2020
MB’ye göre , olumsuz uyarılma şunlarla ilişkilidir:
- Hüsran
- korku-kaygı
- Panik
Düşmanlık birkaç durumda da sergilenebilir. Gerçek düşmanlık pasif (gizli) veya aktif (açık) olabilir.
Saldırganlığın çeşitli biçimleri aynı hırıltıya, tokatlamaya, kaşımaya ve ara sıra diş ve pençe kullanımına neden olabileceğinden, tanık olduğunuz saldırganlık türünü sınıflandırmak biraz zaman alabilir.
Kedilerde Saldırganlık Çeşitleri
Kediler, çeşitli motive ediciler nedeniyle saldırgan davranışlar sergileyebilir. Etkili bir şekilde yönetmek için saldırganlık türünü ayırt etmek önemlidir.
İnsanlara Karşı Kedilerde Saldırganlık
İnsanlara yönelik saldırganlık, genellikle kedilerin evde ele alınması veya oynanmasıyla ilgilidir. Ne yazık ki, saldırıların çoğu aile üyelerine yöneliktir, bir çalışma bunun daha sık çocuklara ve kadınlara karşı yapıldığını göstermiştir.
Kraliçelerin doğum öncesi (doğum öncesi) ve doğum sonrası (doğum sonrası) stresin ve sütten kesmenin yavru kedilerin davranışsal gelişimi üzerindeki etkisine ilişkin bilimsel araştırmalar devam ederken, doğum öncesi yoğun strese maruz kalmanın, stres faktörlerine karşı artan bir duyarlılık ve tepkisellikle sonuçlanabileceği bulunmuştur. yavru kedilerin travmatik durumlarla baş etme yetenekleri azalmış olabilir ve anormal düzeyde korku ve saldırganlık şeklinde yoğun duygusallık gösterebilir.
Ayrıca, yakın tarihli bir çalışma , erken deneyimlerin ve erken sütten kesmenin kedilerde saldırganlığı ve stereotipik davranışları artırabileceğini ortaya çıkardı.
Elle yetiştirilen kedi yavruları, bakıcılarının tüm çabalarına rağmen kraliçeleri tarafından sütten kesilmedikleri için hayal kırıklığıyla nasıl başa çıkacaklarını öğrenemeyebilirler; birkaç kişi için bu, hüsrana bağlı saldırganlık gibi sorunlu davranışlara yol açabilir.
İnsanlara yönelik saldırganlık vakaları, kedinin, çevresinin ilk tetikleyicisi ve problemin ilerlemesi dahil olmak üzere ayrıntılı vaka öyküsü alınarak veteriner muayenesi ile birlikte bireysel olarak değerlendirilmelidir. Eylemin seyri, nedensel faktörlere ve durumlara bağlı olarak herkes için değişecektir.
Başarılı yönetim ve önleme teknikleri de dahil olmak üzere, insanlara karşı saldırgan davranışların ortaya çıkmasının altı ana nedenini inceleyelim :
1. Korku Saldırganlığı
Bazı kediler, hassas yavru kedi döneminde -8 hafta) zayıf insan sosyalleşmesi nedeniyle diğerlerinden daha korkak olsa da, bu tür korku-anksiyete antagonizması, yeni insanlar, ek evcil hayvan, tanıdık olmayan gibi yepyeni uyaranlarla karşı karşıya kalan bir kedi ile ilgilidir. veya hoş olmayan durum ve olumsuz deneyimler.
Sahibi, kedinin endişe duyduğu başka bir uyaranla ilişki kurarsa, korku temelli kedilerde saldırganlık artabilir.
Örnek olarak, bu, bir sahip başka bir kediyi tutup sonra kedisine yaklaştığında ortaya çıkabilir. Bilinmeyen kedinin kokusu, sahibine karşı saldırganlığı tetikleyebilir.
Kendini tehdit altında hisseden bir kedi, yaklaşıldığında savunma davranışı sergileyebilir.
Kedinin duruşu, yere çömelmeyi, başının arkasında düzleştirilmiş kulakları ve olası piloereksiyonunu içerecektir, tepkileri ise iddia edilen tehlike ve uyarılma düzeyine göre geri çekilmek için bir uyarı işareti olarak seslendirme, ısırma ve/veya kaşıma içerebilir.
Yaralanmalara yol açabileceği ve paniğini kötüleştirebileceği için korkmuş durumdayken kedinizi fiziksel olarak rahatlatmaya çalışmayın.
Her bir kedi ters tepki verdiğinden, korkutucu davranışı değiştirmek çok fazla ısrar gerektirir.
Kedinin kaçması için birçok saklanma noktası sağlayın ve bu saklanma fırsatlarını yapılandırılmış etkileşimlerle birleştirin. Duyarsızlaştırma teknikleri ve davranış değişikliğinin bir karışımı nihayetinde korkuyu azaltacakken, yeni insanlarla veya evcil hayvanlarla zorla temastan kaçınılmalıdır.
2. Oyun/Yırtıcı Kedilerde Saldırganlık
Yanlış yönlendirilmiş oyun/yırtıcı dikkat arama davranışı, ellerin ve ayakların hızlı bir şekilde saldırmasıyla kendini gösterir. En yaygın neden, yavru kedilerle ellerini kullanarak oynayan sahiplerin uygunsuz etkileşimi ile gelişir. Yavru aşırı uyarılmış olsun ve oyun kabaca yine hayvan veliler davranışı frenlemek için hiçbir önlemler alıyoruz.
Yavru kediler genellikle diğer yavru kedi veya kedilerle gürültülü bir şekilde oynamasına rağmen, kraliçe torunlarına oyunlarını yumuşatmayı öğretecektir. Tepkilerini kısıtlamak için yavru kedi olarak öğretilmeyen yetişkin kediler, insanlarla çok agresif oynayabilir.
Ayrıca bazı kediler, mobilyaların arkasından sıçrayarak ve ayaklarını kaydırarak yanlarından geçerken sahiplerini ‘pusuya’ çekebilirler. Genellikle bu davranış, sahibinin uzuvları çekme veya yırtıcı tepkilere ilham veren av hareketine benzer şekilde koşma tepkisi ile pekiştirilir.
Yanlış yerleştirilmiş oyunu/yırtıcı saldırganlığı önlemek için, yavru kedilerin küçük yaşlardan itibaren pinpon topları gibi cansız nesnelere yönlendirerek uygun şekilde oynamasını öğretin, bireyin bir asayı hareket ettirdiği ‘olta’ oyuncakları, ancak kedi asanın ucundaki oyuncağı kovalar. uzuvlardan ziyade.
Ayrıca, günlük oyun seansları ile kedinizin ortamını zenginleştirin. Mümkünse dış mekan erişimi ile birlikte birkaç tırmanma artı keşif seçeneği, problem çözme fırsatları sağlayın.
Cezadan kaçının ve sakin ve tepkisiz kalın. Kavrama davranışını pekiştirmekten kaçınmak için uzaklaşın.
3. Sevişme Nedeniyle Saldırganlık
Sevgi dolu bir evcil hayvan sahibi için, bu tür bir düşmanlık aldatıcı ve çileden çıkarıcı görünebilir, çünkü özellikle kediniz dikkat çekebilir ve beklenmedik bir şekilde ısırma veya tırmalama ile etkileşimi durdurabilir.
Bu, bir kedi sosyal temas kurmak istediğinde yaygındır, ancak vücudunun çeşitli yerlerini okşamak veya ağır elle okşamak gibi yüksek yoğunluklu etkileşimler çok fazla değildir. Dost canlısı bir yetişkin kedi, canı istediğinde kısa süreliğine nazikçe okşamanın keyfini çıkarabilir , ancak kolayca sinirlenebilir veya uyarılabilir ve sahibinin ellerini ısırarak saldırabilir.
Bir kedi ayrıca çok rahatlarsa, zevk ve tehlike arasında bir çatışma duygusu geliştirebilir. Bu, ani bir şiddet jestine yol açabilir. Yine, bu kediler kendilerini tehditlerden korumayı amaçlayan doğuştan gelen bir hayatta kalma mekanizmasına yanıt veriyorlar.
Kolayca ajite olan veya tahrik olan bir moggieyi yönetmek için, sahipleri kedinin ince uyarı işaretlerine dikkat etmeli ve uzun süreli şımartma seanslarından veya vücutlarının savunmasızlık yaratan kısımlarını (göbek, göğüs veya sırt) okşamaktan kaçınmalıdır.
4. Ağrı Kaynaklı Saldırganlık
Hasta bir kedi, en sık ağrı, sıkıntı ve tahriş yaşadıklarından, düşük tolerans eşiği nedeniyle istemeden saldırabilir. Rahatsızlık içindeki bir kedinin agresif tepkisi, muhtemelen bağlamla ilgili olarak dokunulduğunda ağrı beklentisi veya deneyiminden kaynaklanmaktadır.
Agresif davranışla ilgili yaygın hastalıklar arasında dejeneratif eklem hastalığı (DJD), hipertiroidizm , diş rahatsızlığı ve nörolojik bozukluklar bulunur.
Rahatsızlık yönetimi seçenekleri arasında veteriner danışmanlığı, ağrı kontrolü, tamamlayıcı tedaviler ve DJD vakalarında ağrılı vücut bölgelerine dokunmaktan kaçınma yer almalıdır.
5. Yönlendirilmiş Kedilerde Saldırganlık
Bir kedi istenen sonucu elde edemeyen bir uyaran tarafından hüsrana uğradığında veya ajite olduğunda, saldırganlığı kaynak yerine yakındaki hedefe (yani insan veya başka bir evcil hayvan) ‘yönlendirerek’ tepki verebilir.
Tipik nedenler arasında pencereden başka bir kedi görmek, içeride kilitli olduğu için onu kovalayamamak veya bir kedi sahibi, kediler arası kavganın ortasındayken bir kediyi aldığında bulunur. Benzer şekilde, ani aşırı gürültüden korkan bir kedi, ajitasyona neden olabilir ve bu da yeniden yönlendirilmiş kızgınlıkla sonuçlanabilir.
Engellemeyi önlemek için stresin nedenini belirlemeye çalışın ve mümkünse ortadan kaldırın. Kaynak başka bir moggie ise, tam boy bir pencerenin alt kısmına açılır perde veya opak film yapıştırın. Çok kedili evlerde, tüm kaynaklara veya herhangi bir kaynağa sınırsız erişim ile kedinin ortamını zenginleştirir ve açık havada zaman sunar. Kediler değişime duyarlıdır, çevreyi yüksek seslerden ve kabadayı ziyaretçilerden uzak tutar.
6. Anne Saldırganlığı
Anne saldırganlığı daha az yaygın olmasına rağmen, bazı kraliçelerin yavrularının doğum sonrası döneminde, bazı bireylerin yaklaşımına karşı gaddarlık gösterebilir.
Saldırganlığı en aza indirmek ve yavru kediler de dahil olmak üzere kraliçe üzerindeki stresi azaltmak için; konukları minimumda tutun, sakin ve stressiz bir yuvalama alanı sağlayın ve yuva kokusundaki bozulmayı en aza indirin. Biri yavrularını tutarken kraliçenin onların varlığından memnun olduğundan emin olmak için kraliçenin davranışlarını daima dikkatlice gözlemleyin.
Son olarak, Bugün Çok Kedili Hanelerin Karşılaştığı Yaygın Bir Soruna Bakalım:
Kedilerde Saldırganlık
Kediler arası saldırganlık, çatışmayla ilgili, korkuyla ilişkili, oyunla ilişkili ve yeniden yönlendirilen, başka bir kedinin varlığıyla tetiklenen veya hastaneye yatış nedeniyle sakinlerin ayrılması olarak kategorize edilebilir.
Birçok kedi sahibi ne kadar çok kedinin o kadar neşeli olduğuna inansa da, kediler normalde yeni sahiplenilen kedileri bir eve kabul etmeyen yalnız, bölgesel türlerdir. Kediler arasındaki anlaşmazlıklar, hassas dönemde bireylerin akraba olmadığı veya sosyalleşmediği durumlarda açıkça yaygındır.
Aynı evde kedi-kedi çatışmasının en az ayda bir kez ortaya çıktığı bildirildi. Genellikle süptildir, sıklıkla kedi sıkıntısına ve davranışsal zorluklara neden olur. Anekdot olarak, temel kaynaklara erişimi engellenerek sıklıkla mağdur edilen bir kedi, kronik stresten muzdarip olabilir ve bu durum, idiyopatik sistit veya alopesi riskini art arda artırabilir.
Kraliçenin yavrularıyla birlikte sosyal teması, normal duygusal ve davranışsal gelişim için çok değerlidir. Anne bakımından tamamen yoksun bırakılan yavru kedilerin, benzer şekilde azalmış öğrenme yetenekleri sergilenen diğer kedilere korkulu veya agresif tepkiler geliştirme riskinin daha yüksek olduğu gösterilmiştir (Seitz, 1959
Çok kedili evlerde saldırıları önlemek için, yepyeni bir kedi sahipleniliyorsa kademeli olarak tanıtılmalıdır . Çok sayıda çalışma, hassas dönemde diğer kedigillerle erken maruz kalmanın ve olumlu etkileşimlerin, yaşamın ilerleyen dönemlerinde sosyal bağların oluşumu da dahil olmak üzere diğer kedilerin daha fazla kabul edilmesini teşvik etmede özellikle kritik olduğunu göstermektedir. Benzer şekilde, feromon ürünleri, düşmanlığı en aza indirmeye yardımcı olabilir ve tanıtımlar sırasında yardımcı olabilir.
Kediler arası çatışmanın önlenmesi, kedi dağıtımını teşvik etmeye, sıkıntı, sinirlilik, olumsuz duyguları azaltırken kaynak rekabetini azaltmaya ve bir kedinin kendine güvenini artırmaya yönelik çevresel düzenlemeler gerektirir.
Kedilerde Saldırganlık Çözümü
Her türlü saldırganlık tehlikelidir ve evcil hayvan sahipleri için önemli bir zorluktur. Sınıflandırma farklı olsa da, saldırganlık tipik olarak korku, hayal kırıklığı, yanlış yönlendirilmiş oyun veya rahatsızlık ile ilişkilidir.
Çeşitli saldırganlık türleri genellikle davranışsal ve çevresel değişikliklerle tedavi edilir; bununla birlikte, çoğu tıbbi bir durumu ekarte etmek için başlangıçta bir veteriner ziyareti gerektirecektir.
Saldırganlığın teşhisi ve tedavisi genellikle zordur, bu nedenle kedi arkadaşınız için özelleştirilmiş bir tedavi planı geliştirebilecek Nitelikli bir Hayvan Davranışçısından profesyonel yardım almak hayati önem taşır.
Kedilerde Saldırganlık – Sıkça Sorulan Sorular
Bir kedi neden aniden agresifleşir?
Ani saldırganlık genellikle bir hastalık sürecinin veya tıbbi bir durumun göstergesidir. Limbik bölgedeki kısmi nöbetler gibi atipik vakalarda, kediler belirgin bir tetikleyici veya çevresel nedeni olmayan dürtüsel saldırganlık gösterebilirler.
Kediniz daha önce elleçlemeye tahammül ettiyse ve okşama sırasında aniden saldırganlık göstermeye başladıysa, veterinerinizi görmek için bir randevu ayarlayın.
Kedinizin agresif olması ne anlama geliyor? ”Kedilerde Saldırganlık”
Saldırganlık bir teşhis değil davranışsal bir işaret olabilir. Bir veteriner kliniğinde örnek olarak bir kedi olumsuz bir deneyimden kaçamadığında, genellikle bilinmeyen uyaranlardan korkma, uygunsuz veya uzun süreli kullanımdan kaynaklanan hayal kırıklığı ve stres ile motive olur. Saldırgan davranış, kedinin hemen yanıt veremediği ve düşmanlığını sahibine veya yakındaki başka bir evcil hayvana yönlendirebileceği acı veya dış provokasyon tarafından bile tetiklenebilir.
Bir kedi size karşı saldırganlaşmak üzere sinyal verdiğinde dikkat etmeniz gereken bazı işaretler şunlardır: genişlemiş göz bebekleri ve doğrudan bakış, gergin çömelmiş vücut duruşu, kuyruğun bir yandan diğer yana savrulması, tıslama ile birlikte piloereksiyon.
Kediler oyun saldırganlığından mı büyür?
Dikkat arama davranışı yavru kedilerde ve oldukça aktif genç kedilerde özellikle gece, şafak/alacakaranlık veya beslenme zamanında yaygındır.
Sıkılmış, yalnız kediler, göz ardı edilirlerse veya düzenli oyun süreleri yoksa, takip, zıplama ve insan saldırılarına girerler.
Sahipleri, yavru kedilere ellerini ve ayaklarını kullanmak yerine sarkan oyuncaklar kullanarak uygun oyun oynamayı öğreterek kedilerinin hayatlarını iyileştirdiğinde çoğu kedi bundan kurtulacaktır. Sahipler, kedileri avı taklit eden oyuncaklara yönlendirmeli, tüy değnek ile günde iki kez etkileşimli oyun sunmalı ve tasmalı yürüyüş ve ayrıca tıkırtı eğitimi sunmalıdır.
Kedilerinizin oyun oynadığını veya kavga ettiğini nasıl anlarsınız?
Bağlı bireyler, pençeleriyle birbirlerini kovalayacak, takip edecek, atlayacak ve vuracak. Oyun seansları genellikle sessiz olacak ve kediler yanlarına veya sırtlarına yuvarlanmak için harcanan eşit süre ile güreşeceklerdir. Isırmaya, yaralanma veya ağrıya neden olmadan yumuşak bir biçimde de rastlanabilir. Keyifli kediler pençe, tıslama, hırıltı sesi çıkarmayacak ve bir denge ve oyunculuk hissi olacaktır.
Oyun dışı savunma saldırganlığında, bir kedi çömelerek, alıcıdan kaçınarak, kulakları düzleştirerek, kafasını sıkıştırarak ve tıslama ve hırlama arasında hırıltıları kaldırarak kendini çok koruyucu bir şekilde konumlandıracaktır. Saldırgan saldırganlıkta, bir kedi kendini çok tehdit edici bir duruşa sokar; bacakları sertleştirir, piloereksiyon sergiler, uzun miyavlar ve hırıltılarla sert bir kuyruk sesiyle hedefe bakar ve hareket eder.